Afscheid Ronald reprise

Hey Karin,

Ik zag dat mijn eerdere mail met wordl plaatje(in de mail) in de wolken is opgegaan…

In de bijlage een echt meer ‘fysiek’ bestand, wil je die op het blog plaatsen?

Thx

 

Met vriendelijke groet,

 

Moniek Raadt

trainingen ROC-UP

0638825244

 

Herkansing

Beste Ronald,

 

Je neemt  nu afscheid van het ROC. Op weg naar nieuwe belevenissen, naar volgende knooppunten, om je weg te vervolgen.

Ik denk terug aan de eerste keer dat je vertrok. Toen was er een verzoek om iets voor je te schrijven. Het is er destijds niet van gekomen. Maar je bent teruggekomen bij het  ROC, om me een herkansing te bieden...

Ik herinner me dat ik je leerde kennen op Meer en Vaart, in een lokaal waar je bezig was met het plaatsen van computers. Vriendelijk en behulpzaam legde je van alles uit. Nooit op een manier van "dat zou je toch moeten weten", maar altijd helder en duidelijk, en "Als je nog vragen hebt, hoor ik het wel van je.."

Maar dit is niet wat ik eigenlijk wilde schrijven…

 

Verder denk ik aan de etentjes, die Claartje altijd trouw organiseert. Als ik kom, ben je er al, bezig met je nieuwste gadget.  Enthousiast vertel je hoe veel genoegen je eraan beleeft.  Zoals de laatste keer,  over het waarom van je snor. Het gesprek gaat voort, alsof er niet een tussenpoos van een jaar is geweest.  
Maar dit is niet wat ik eigenlijk wilde schrijven…

Hetgeen ik me vooral bijstaat is, dat ik je ontmoette in de Sara Burgerhart. Ik was helemaal opgelucht dat de les aan een moeilijke groep was afgelopen; tót ik bedacht dat ik ze de volgende week weer zou hebben. Ik luchtte mijn hart tegen jou, vol schaamte. Je reageerde niet met tips, hoe ik het beter moest aanpakken; gelukkig niet. Nee, je vertelde dat je dit ook wel eens had met een bepaalde groep, en dat het altijd erg vervelend was. Jouw reactie was een grote stimulans en bemoediging, en daar, daar ben ik je nog altijd dankbaar voor!
Dit is wat ik je wilde schrijven.

Hartelijk bedankt en veel goeds!

Niko Wijnbeek

Ga lekker genieten ...

Hoi Ronald,

Ik heb je "pas" leren kennen en dan gaan we al afscheid nemen.

Tijdens de eerste gezamenlijke IV-dag moesten we onszelf met 1 woord beschrijven.

Jij was gadget Ronald......dat was een hele leuke omschrijving die zeker bleef hangen in ons team ROCF.

Ik kreeg daarna ook ongevraagd, wat ik heel attent van je vond, een was-wordt Windows link.
Heel bewust koos je er voor om je niet in te zetten bij het project EduArte. Dat vond ik best wel een stoere en verstandige beslissing.

En het was ook verrassend omdat je leeftijd je niet aan te zien is (maw, je ziet er goed uit :-)

Ga lekker genieten van je vrije tijd en de kleinkinderen....je zou er nog meer nemen ;-)

Met vriendelijke groet,

Njola Waterbeek - Yeh

Hoe hipster zijn we!

Lieve Ron,

Met veel genoegen schrijf ik een stukje voor en over jou. Eerst ben ik eens gaan googelen op jouw naam en afbeeldingen. De foto's die er meteen uitspringen zijn de bloederige foto's van jouw hoofd (waarschijnlijk na een val op de racefiets). Zo ken ik je ook: altijd sportief en in actie.

Toen ik in 1995 mijn werkende leven begon was jij één van mijn collega's. En wat voor een: betrokken, slim, vriendelijk, innovatief en gezellig. Ik heb met ongelofelijk veel plezier met jou samengewerkt en veel van je geleerd. Altijd gericht op de leerling, op inhoud en bezig met vernieuwende concepten. Daar heeft leeftijd niets mee te maken want tot op de dag van vandaag ben je bezig met it-innovatie.

We hebben nog steeds contact met heel af en toe een etentje en regelmatig op de twitters. Hoe hipster zijn we!

Tot tweets, veel liefs @ChristaRomp 

Er was eens...

lang, lang geleden, een dag-/avondschool voor volwassenen, waar ik je leerde kennen. We maakten allebei deel uit van de sectie aardrijkskunde en gaven 's avonds les op de mavo. Met elkaar belandden we van het een in het ander –maakten de overstap naar informatica en naar werk in het contractonderwijs en deelden een tijdlang als C2R een werkkamer.

We waren allebei lid van de bende van acht, eensgezind bezig om de computervaardigheid te vergroten zowel binnen het ROC als daar buiten. En daarna, bij de scholing in en het gebruik van Blackboard, kwamen we alweer samen – dat je ons verliet voor een uitstapje naar Test Station vergeven en vergeten.

Je verenigt in je de zeldzame combinatie van bevlogen docent en geïnteresseerde ict-er en houdt altijd voor ogen wat de docent nodig heeft voor zijn les. Je wilt je kennis en je enthousiasme voor nieuwe mogelijkheden delen  met anderen en relativeert bij voorkeur je rol als voortrekker. En je bent vooral iemand die een ander nooit in de steek laat.

Als ik achterom kijk zie ik mooie beelden van samen ontwikkelen en uitvoeren, samen eten, boottochtjes en teamuitjes. Als ik vooruit kijk zie ik hoe je zult genieten van je kleinkinderen en van de reizen die je met Marianne gaat maken. En je hebt nu nog meer tijd om bijzondere nieuwjaarskaarten te bedenken. Maar ik zie ook hoe je vast weer mee doet als er wordt nagedacht over vernieuwing van het onderwijs. En natuurlijk gaan we nog steeds samen eten. Niks afscheid nemen dus.

Claartje